29 kwietnia
28 kwietnia
Wrocław: witraż
Wrocław (niem. Breslau). Pomyślicie sobie - co ja Wam tutaj pokazuję. Witraż, jak witraż. Jednak spotkanie takowych we Wrocławiu naprawdę graniczy z cudem. Jest ich zapewne kilkanaście - na tysiące kamienic, jakie są w tym mieście. Tak więc pokazuję jeden z takich witraży, który ocalał i do którego udało się dotrzeć, dzięki dużej uprzejmości mieszkańców, którzy nawet chcieli mnie poczęstować herbatą - niezwykle to miłe.
26 kwietnia
Zbąszyń: domysły
Zbąszyń (niem. Bentschen). Zdjęcie z domysłami:
1) witraż, czy nie witraż - odpowiedź - witraż, ale zamurowany, więc to już taki półwitraż ;)
2) przed wojną w Zbąszyniu istniała dosyć znana pracownia witraży sygnowana D. Mocznay. Wykonywała m. in. witraże do łódzkich willi. Czy zatem ten witraż pochodzi z tej pracowni?
3) cyrkiel i ekierka - czy zatem witraż ten związany jest z lożą masońską? Być może, choć symbole te były także używane przez architektów.
Ot jedno zdjęcie, jeden detal i ile domysłów.
25 kwietnia
Inowrocław: klimat klatek schodowych z końca XIX
Inowrocław (niem. Hohensalza). Ostatni wpis był z Wrocławia, tak więc dzisiaj będzie Ino-Wrocław. Miasto bogate w zabudowę z końca XIX wieku. Ze względu na przyhamowanie rozwoju w XX wieku - nie pojawia się tutaj praktycznie secesja. Tak więc pokazuję Wam takie oto wnętrze z końca XIX wieku - z zachowaną oryginalną stolarką drzwiową, czy chociażby częściowo zachowanymi tralkami. Znalazło się także miejsce na świetlik.
23 kwietnia
Wrocław: strzeż się tych miejsc
Wrocław (niem. Breslau). Czasami podczas podróży po klatkach schodowych przypomina mi się jeden z utworów zespołu Klaus Mitffoch, który z resztą w swojej genezie odnosi się właśnie do Wrocławia:
Ciemnych przejść
Późnych pór
Zakamarków, schodów, wind
Baru Park
Końca tras
Brudnych ulic gdzie jest mrok
Strzeż się tych miejsc
Strzeż się tych miejsc
Tu nie wolno głośno śmiać się
I za dobre mieć ubranie
Strzeż się
Tutaj ludzie złych profesji
Mają swoje oceany
Śmierć im podpowiada przyszłość
I co noc, co noc z nich drwi
Strzeż się tych miejsc
Późnych pór
Zakamarków, schodów, wind
Baru Park
Końca tras
Brudnych ulic gdzie jest mrok
Strzeż się tych miejsc
Strzeż się tych miejsc
Tu nie wolno głośno śmiać się
I za dobre mieć ubranie
Strzeż się
Tutaj ludzie złych profesji
Mają swoje oceany
Śmierć im podpowiada przyszłość
I co noc, co noc z nich drwi
Strzeż się tych miejsc
22 kwietnia
Kraków: malowidło z ptakami
Kraków. O witrażach w Krakowie mówi się wiele, o kaflach podobnie, trochę także mówi się o windach. O malowidłach w krakowskich kamienicach praktycznie nic się nie mówi. To co możemy spotkać na obszarze dawnej Galicji jest pewną mieszanką architektury z dawnego zaboru pruskiego i rosyjskiego. Tutaj, jeżeli chodzi o malowidła, właściwie nie ma zasady - występują one zarówno bezpośrednio po wejściu do kamienicy, jak także i na górnych jej kondygnacjach, co widać na poniższym przykładzie. Oto pęknie zdobiony sufit z widocznymi różnymi ptakami.
19 kwietnia
Radom: idzie wiosna, kwitną bzy
Radom. Taki oto detal - mocno ukryty przed światem. Dosłownie ukryty - fotografowany przez szybę zamkniętej sieni klatki schodowej. Czy warto było się silić? Na pewno tak! Krótki komentarz do zdjęcia:idzie wiosna, kwitną bzy...a Radom wszystkim pasjonatom kamienic jak zawsze polecam - kopalnia pełna skarbów - do odkrywania nie tylko na wiosnę.
17 kwietnia
Września: z widokiem na Wartę w Pyzdrach
Września (niem. Wreschen). Na koniec pobytu - jakże krótkiego - we Wrześni dotarłem do klatki schodowej z malowidłami. Pragnę Wam pokazać w szczególności jedno z nich - to, które jest dla mnie najcenniejsze. Oto malowidło przedstawiające krajobraz. To mieszkańcy kamienicy zwrócili mi uwagę (wstyd, że samemu na to nie wpadłem, a widok ten znam bardzo dobrze), iż widać na nim panoramę Pyzdr. Jest to niewielkie miasto, mające około 3 tys. mieszkańców, położone 20 km od Wrześni. Najbardziej znanym i charakterystycznym widokiem jest tutaj przepiękna panorama miasta widziana z drugiego brzegu Warty. W tle widoczna wieża kościoła farnego. Zawsze będę powtarzał, że najcenniejsze są znaleziska świadczące o charakterze najbliższej okolicy.
PS. Może ktoś z Was byłby chętny na wspólne wyjazdy z Klatkowcem w poszukiwaniu tego typu znalezisk? Jeżeli tak, to śmiało piszcie :)
13 kwietnia
Wałbrzych: bądź pozdrowiony
Wałbrzych (niem. Waldenburg). Długo by pisać o tegorocznej wyprawie do Wałbrzycha. Wiązałem z tą wyprawą spore nadzieje. Miasto niestety mocno mnie rozczarowało. Sam dzień był pochmurny, na koniec z kropiącym deszczem. Sobota, godzina
14:00 miasto opustoszało. Jedyny ruch jaki był na ulicach to relacje: dom - sklep spożywczy typu Żabka - dom. A w końcu miasto jest pięknie położone i ma spory potencjał...niestety jeszcze chyba bardzo mocno uśpiony (przynajmniej w mojej opinii). Jeżeli chodzi o wnętrza na prawdę mało ciekawostek w nich tkwi, a same wnętrza są bardzo trudno dostępne. Komentarzem do tego wszystkiego (lekko ironicznym) może być znaleziony na posadzce napis: "SeiGegrüst!", czyli bądź pozdrowiony (taka niemieckojęzyczna wersja napisu Salve, którą widziałem tutaj pierwszy raz w życiu).
10 kwietnia
Łódź: opcja dla leniwych
Łódź. Kolejny wyjazd do Łodzi i kolejne znalezisko. Rzecz bardzo mocno ukryta - stąd też takie, a nie inne ujęcie. Oto przed Wami witraż z kwiatkami w doniczkach. Można by rzec, że to takie rozwiązanie dla leniwych sprzed 100 lat - obecnie po prostu można by postawić sztuczne kwiaty na parapecie i po sprawie, choć na witrażu osadza się mniej kurzu ;)
09 kwietnia
Rakoniewice: secesyjny czar małych miasteczek
Rakoniewice (niem. Rakwitz). Jest to jedno z najmniejszych miast w jakich był Klatkowiec w poszukiwaniu detali we wnętrzach kamienic - liczy zaledwie 3,5 tys. mieszkańców. Wizyta była z resztą kwestią kompletnego przypadku - a właściwie zbyt szybkiego zakończenia fotografowania w Grodzisku Wielkopolskim i brakiem pociągu do Poznania (natomiast akurat jechał szynobus w kierunku przeciwnym). Oczywiście w takich przypadkach ryzyko jest bardzo duże, zwłaszcza wiedząc o tym, że na całe miasto ma się zaledwie 1,5 godziny. Jednak i tutaj udało się natrafić na taki oto piękny okaz secesji w postaci witraża z motywami kwietnymi. Mam wrażenie - i to nieodparte - że takich detali w małych miastach właściwie nikt nie uwiecznia - a szkoda (ale przynajmniej mam prawie monopol ;)).
08 kwietnia
Katowice: winda z firmy Wertheim Wien
Katowice (niem. Kattowitz). Z Klatkowcem jest jak ze starą przedwojenną windą - czasami ma chwilowe przestoje w pisaniu do Was, ale zawsze da się go naprawić i wprawić w ruch. Dzisiaj więc kolejny wpis - ciekawostka. Windy są takim dobrem trochę niechcianym. Tych przedwojennych pozostało w Polsce już zaledwie kilkadziesiąt. Znalezienie takowej (i to jeszcze czynnej) jest dla mnie na wagę złota. Oczywiście w ich poszukiwaniu najlepiej jechać do Krakowa, jednak nie tylko tam się one pojawiają. Nie zawsze też, coś co wygląda na pierwszy rzut oka jak winda z czasów PRLu musi taką być. Tutaj jeden z takich przykładów, o czym świadczy listwa na wejściu do windy z napisem Wertheim - firmą mającą swoją siedzibę we Wiedniu (pisałem o niej także tutaj). Warto też zwrócić uwagę na ręcznie przesuwane drzwi, czy sposób oświetlenia okrągłą lampą. Zapewne przed kolejnymi remontami kabina windy była wyłożona ciemnym drewnem - obecnie została wyłożona jakże "estetyczną" okładziną "marmurkową".