Kraków. Jedno z najciekawszych secesyjnych wnętrz jakie widziałem - można rzecz, że jak na warunki Polski to 110% secesji w secesji. Długo zajęło mi uzyskanie zgody na wykonanie zdjęć - na szczęście ostatniego dnia udało się takową ustną zgodę uzyskać, dzięki czemu możecie te wnętrza teraz pooglądać. Zwróćcie uwagę na herb Krakowa umieszczony na suficie, czy oszałamiające latarnie zdobiące wejście na hol.
Ełk (niem. Lyck). W bryle ta powstała w 1900 roku kamienica jest jeszcze w duchu historyzmu, ale same zdobienia - to już secesja.
Legnica (niem. Liegnitz). Esencja secesji - ozdobna stolarka drzwiowa i witraż z motywem kwiatowym ze szkłem opalizowanym.
Katowice (niem. Kattowitz). Ten piec kaflowy jest jednym z moich ulubionych jakie widziałem na żywo. W tym przypadku to wersja z ławeczką. No i na środku jeszcze ten piękny widoczek! A to wszystko w zwykłej kamienicy.
Strzegom (niem. Striegau). Do tego miasta jechałem bez jakiegoś ogromnego przekonania, iż coś ciekawego znajdę, bo raczej wśród pasjonatów detali jest mało rozpoznane. Okazało się jednak, że jest skarbnicą ciekawych detali. Ten ze zdjęcia znalazłem na samym końcu wycieczki - już w sumie robiło się ciemno na dworze. Skończyło się to później panicznym biegiem na PKS...no cóż - taki standard dla moich dawnych podróży.
Opalenica, a dokładniej Sielinko. To właśnie w tej wsi mieści się Muzeum Gospodarki Mięsnej, będące oddziałem podpoznańskiego Muzeum Rolnictwa w Szreniawie. Muzeum trochę na uboczu - z dala od tłumów turystów. Dzięki temu miałem możliwość zwiedzania wnętrz zupełnie samemu - z bardzo ciekawymi opowieściami kustosza muzeum za które niezmiernie dziękuję. Muzeum pełne jest pamiątek związanych z przetwórstwem mięsa, a także z cechami rzeźników. Miejsce ciekawe, choć nie dla wszystkich - szczególnie obecnie w dobie "vege", gdzie mówienie o uboju zwierząt jest trochę passe i może nie dla każdego być łatwe do wysłuchania. Niemniej jednak sama kolekcja jest bardzo bogata, a jej główny punkt znajduje się na końcu muzeum - secesyjna lada sklepowa. Tego typu detali właściwie już prawie nigdzie nie ma, bo najczęściej przepisy sanitarne powodują konieczność ich likwidacji. W tym przypadku niestety nie wiadomo skąd ta lada pochodzi. Obok można też znaleźć kolekcję zdjęć z dawnych sklepów mięsnych z obszaru Wielkopolski. Może kiedyś przyjdzie i czas na moje zdjęcia tego typu wnętrz - a dotarłem już do ponad 120 sklepów. Może jakaś prezentacja, może jakaś wystawa...choć temat mało popularny. Jakby ktoś miał jakiś pomysł - dajcie znać :)
Zabrze (niem. Hindenburg). Kto szuka, ten znajduje! Kolejna piękna secesyjna okładzina ścienna. Warto szukać, warto zwiedzać!
Świebodzice (niem. Freiburg in Schlesien). To jedyna taka klatka schodowa z secesyjnymi płytkami jaką odnalazłem w tym mieście. Natomiast trzeba przyznać - że to taki z bardziej ozdobnych dekorów. A może wy znacie jeszcze inne takie miejsce z płytkami w tym mieście?
Krotoszyn (niem. Krotoschin). Wiatrołap - tak w sumie można by ten detal określić (jak znacie inne określenie - dajcie znać w komentarzach). Tym razem jest to rewelacyjny przykład metaloplastyki w stylu secesyjnym przedstawiający pałki wodne. Takich rzeczy za często się już nie widuje i można tu przymknąć oko na dość nowe przykrycie wiatrołapu.
Solec Kujawski (niem. Schulitz). Na jednej z kamienic uchował się jeszcze secesyjny lambrekin - dosłownie - sztuk jeden. Fajnie, że jeszcze zdołałem go uwiecznić i Wam go pokazać.
Leszno (niem. Lissa). Dla takich miejsc warto podróżować, wspinać się po schodach, odkrywać. To jeden z piękniejszych przykładów piaskowanego szkła, jakie widziałem w swoim życiu na terenie Polski. Wręcz katalogowy przykład secesji 💓
Krotoszyn (niem. Krotoschin). Malowidło na suficie jednej z klatek schodowych - w stylu secesji. Jakże ono związane jest polskim krajobrazem - są maki i chabry, jest niebieskie niebo i krążące na nim jaskółki. Sielsko i anielsko 😍
Pabianice. Tydzień z witrażami - odsłona piąta. Do tego miasta jeszcze na łamach Kamienic w Polsce nie zaglądaliśmy. Przygodę rozpoczynamy dosyć nietypowo - nie od kamienicy, a od kaplicy cmentarnej. Nie jest to kościół - więc uznałem, że może warto Wam pokazać detale z jej wnętrza. Została wybudowana w 1913 roku dla rodziny Kindlerów. Na początek secesyjne witraże.
Kraków. Tydzień z witrażami - odsłona trzecia. Czerwone maki - symbol rozpoznawczy witraży wykonywanych w firmie S.G. Żeleński. Ten akurat jest umieszczony w przejeździe bramnym. Wykonany został w 1914 roku. Zwróćcie też uwagę na przepięknego motylka wykonanego w szkle opalizowanym.
