Namysłów (niem. Namslau). Do tego detalu podchodziłem 3 razy - bo i 3 razy byłem w tym mieście. I wiecie jak to jest - wiesz, że jest tam coś takiego, a nie możesz znaleźć. No i dobra duszyczka zlitowała się nade mną i dała wskazówkę - no i podziałała - za 3 razem detal ustrzeliłem! Z tego przedwojennego sklepu mięsnego ocalało zaledwie tyle, co widzicie na zdjęciu - ale coś zostało - pięknego, secesyjnego! W środku śladów sklepu już brak.
Szczecin (niem. Stettin). To zdecydowanie jedno z bardziej ukrytych wnętrz przedwojennego sklepu mięsnego jakie fotografowałem. Cieszy jednak to, że choć fragmenty płytek nadal można zobaczyć - w mieście będącym największym zagłębiem tego typu wnętrz w Polsce. Monika - dziękuję za oprowadzenie i pomoc w dotarciu do tego wnętrza!
Drezdenko (niem. Driesen). W tym roku ponownie odwiedziłem Drezdenko, gdzie zawsze z chęcią wracam. Wędrując ulicami postanowiłem poszukać śladów dawnego sklepu mięsnego. I nie uwierzycie - udało się! Sklepu obecnie już nie ma - został zamieniony na mieszkanie, ale nadal w jego wnętrzu tkwi oryginalna posadzka, którą mogłem zobaczyć dzięki ogromnej gościnności Pani właścicielki, za co ogromnie dziękuję! Pokazała mi także fotografię wykonaną w jego wnętrzu :) Płytek na ścianach już niestety nie ma - pozostawiono jedynie płytkę z informacją o importerze płytek - był to w tym przypadku Rudolf Rausch z Gorzowa (niem. Landsberg), o którym wspominałem tutaj.
Oborniki Wielkopolskie (niem. Obornik). Ciekawe, czy kiedyś mieścił się tu sklep mięsny. Tego niestety nie wiem. Na ścianach nie odnajdziemy płytek ceramicznych, ale na podłodze jest piękna posadzka! Niestety byłem tam zbyt wcześnie i do wnętrza nie udało się zajrzeć, no ale choć przez szybę kilka ujęć udało się wykonać.
Kowary (niem. Schmiedeberg). Pewnego dnia wyszukałem gdzieś w internecie informację, że w Kowarach jest jeszcze zachowany dawny sklep mięsny. Po kilku miesiącach udało mi się wyruszyć w podróż do tego miejsca. No i tak spaceruję uliczkami tego urokliwego miasteczka, ale sklepu jak nie ma, tak nie ma. Tak więc zacząłem pytać ludzi - i w taki sposób trafiam do tego miejsca. Rzecz tu zachowana, to wielki unikat. Nacieszcie się tym widokiem :)
Nowa Ruda (niem. Neurode). Miasto pełne tajemnic. Z chęcią bym tu jeszcze poszperał, bo jest tu cała masa perełek, do których jeszcze nie dotarłem. Na dzisiaj mam dla was płytki ceramiczne zdobiące zapewne przed wojną sklep mięsny lub piekarnię - obecnie lokal pełni już inną funkcję. Może ktoś z Was zna historię tego miejsca?
Chocianów (niem. Kotzenau). Pozostałość po dawnym sklepie mięsnym - w sumie to tylko kilka płytek, ale jak cennych. Pozostał m. in. ślad po importerze płytek (bo raczej nie był to producent). Właściciel zajmował się także wyrobem kafli. Sygnowana płyta pochodzi prawdopodobnie z okresu pomiędzy 1906 (kiedy Paul Schömann przejął zakład Juliusa Fleischera) a ok. 1914 rokiem, kiedy zmieniła się siedziba firmy w Legnicy (niem. Liegnitz) z Mittelstraße 69 (pol. ul. Środkowa) na Neue Goldberger Straße 34 (pol. Złotoryjska). Więcej o zakładzie możecie przeczytać tutaj.
Ruda Śląska. Piękna okładzina (jej dolna część) stanowiąca kiedyś wystrój sklepu mięsnego.
Białogard (niem. Belgard). Małe, drobne cudo. Ostatnio coraz częściej fotografuję stare witryny sklepowe - bo coraz mniej ich w naszym krajobrazie. Ta należy do jednych z najpiękniejszych. Zastanawia mnie tylko jak ona wyglądała przed renowacją kamienicy.
Szczecin (niem. Stettin). Jestem łowcą takich wnętrz - pewnie to już wiecie. Każde jedno odnalezione, niezmiernie mnie cieszy. Przez te lata podróżowania odnalazłem 117 dawnych sklepów mięsnych i piekarni z zachowanymi płytkami. Ciągle jeszcze wychodzą kolejne. Przez lata myślałem, że w Gliwicach jest najwięcej zachowanych takich wnętrz na jedno miasto. Teraz już wiem, że to Szczecin wiedzie prym (na tą chwilę wiem o 8 takich wnętrzach), choć część z nich jeszcze czeka na moją wizytę😊
Chorzów (niem. Königshütte). To przygoda w stylu - o k****! No bo jedziemy sobie samochodem przez Chorzów. Ja jak zawsze oczy szeroko otwarte skanujące okolicę. W pewnym momencie coś mi wpadło w oko - i tylko mówię do kierowcy - STÓJ! Moje oko mnie nie zawiodło. Okazało się, że faktycznie natrafiliśmy na wnętrze przedwojennego sklepu mięsnego - w chwili wykonywania zdjęć - już nieczynnego. Przez szybę udało się jakoś wykonać kilka zdjęć - w tym uwiecznić tą piękną posadzkę z kwiatami.
