Malbork (niem. Marienburg). Wczoraj we wpisie wspominałem o oznaczaniu kierunku dojścia na starych reklamach poprzez rysowanie rączki. Tu jest tego idealny przykład - choć trochę przeze mnie podciągnięty w programie graficznym, by lepiej było to czytelne. "Zum restaurant", czyli "Do restauracji" - i rączka w prawo :) Swoją drogą to ostatnio modny kierunek wycieczek ;)
Poznań (niem. Posen). Kolejny wpis o starych reklamach w stolicy Wielkopolski. Dzisiaj rzecz całkowicie zapomniana i trudna do odnalezienia. Była sobie kiedyś brama przejazdowa. Przejazd jednak zamurowano wiele lat temu. Pozostał jednak fragment napisu zdobiący niegdyś bramę. Widoczne są jeszcze napisy w języku niemieckim - reklama była przemalowana, bo widoczne są rożne warstwy. Na dole jest napis Zur Ti... (być może Zur Tischlerei, czyli do stolarni). Widać także fragment rączki wskazującej kierunek - bardzo charakterystyczny motyw starych reklam, który widać chociażby na tej reklamie z Włocławka.
Poznań (niem. Posen). W poprzednim wpisie pokazałem Wam jedną z reklam odkrytą podczas remontu kamienicy (link). Tamta reklama była wykonana w języku polskim. W przypadku kolejnego remontu kamienicy - dla odmiany odkryto napis w języku niemieckim. Przypuszczalnie był to sklep z towarami kolonialnymi (niem. kolonialwaren) lub sklep mięsny (niem. wurstwaren). Widać także, że nad remontem elewacji czuwał konserwator, bo widoczne są próby farb. Tak jak i w poprzednim przypadku - napis był widoczny tylko podczas remontu tej łazarskiej kamienicy, a po nim - został ukryty pod kolejnymi warstwami farby. No i jeszcze jedna ciekawostka - większości z Was przedwojenne reklamy kojarzą się z kolorem czerni i bieli, a w rzeczywistości bywały one o wiele bardziej kolorowe i krzykliwe - tu biały napis był wykonany na granatowym tle.
Poznań (niem. Posen). Wielkopolska Hurtownia Skór i Przyborów. Taki to napis pojawił się podczas remontu jednej z kamienic. Z piękną, nietuzinkową czcionką. Po jednej ze stron wejścia - jego stan był całkiem dobry, po drugiej mniej. Tu rodzi się pytanie - zachowywać takie artefakty, czy jednak się ich pozbywać? Co o tym sądzicie?
PS. Napis oczywiście został zamalowany po zakończeniu remontu kamienicy.
Będzin. Sygnatura importera jest częściowo zasłonięta - wiem jednak, że napis powinien brzmień A. Korzeniec Sosnowice (obecnie Sosnowiec). Takich sygnatur na posadzkach w tym mieście jest więcej, a pokażę je w kolejnych wpisach :)
Żary (niem. Sorau). To zdecydowanie najpiękniejszy przykład snycerki w mieście. Zapomniany, zaniedbany. Oby dotrwał do lepszych czasów. Mieszkańców prosiłbym o więcej informacji o tym budynku, co kiedyś przed wojną się tu mieściło...?
Solec Kujawski (niem. Schulitz). Na jednej z kamienic uchował się jeszcze secesyjny lambrekin - dosłownie - sztuk jeden. Fajnie, że jeszcze zdołałem go uwiecznić i Wam go pokazać.
Włocławek. Jak dobrze się poszuka, to można i w tym mieście natrafić na dawne malatury na klatkach schodowych. Są one typowe dla architektury dawnego zaboru rosyjskiego - wykonane na ostatniej kondygnacji, choć i na piętrach sufity są także malowane. W trakcie fotografowania - co jakiś czas nad głową przelatywały mi żywe jaskółki - taki bonus :)
Kalisz. Piękna kuta balustrada z ozdobnym zwieńczeniem służącym zapewne w dawnych latach do oświetlania klatki.
Leszno (niem. Lissa). Dla takich miejsc warto podróżować, wspinać się po schodach, odkrywać. To jeden z piękniejszych przykładów piaskowanego szkła, jakie widziałem w swoim życiu na terenie Polski. Wręcz katalogowy przykład secesji 💓
Warszawa. Kolejny dzień z modernizmem wprost ze Stolicy. Dzisiaj tzw. iryski - czy tylko mi ten wzór przypomina grę Tetris?
Warszawa. Jeżeli szukacie najbardziej ekskluzywnych modernistycznych wnętrz - obowiązkowo zajrzyjcie do Stolicy. Jest tego tam całkiem sporo! Nie będę ukrywał - nie jestem specem w tym zakresie - ale ciągle się uczę doceniać piękno tkwiące w prostocie! Kiedyś muszę sobie zrobić cały wyjazd typowo pod kątem modernizmu, bo do tej pory zaglądałem do takich wnętrz najczęściej szukając starych wind ;)
Grudziądz (niem. Graudenz). To jest niesamowita niespodzianka. W jednym z budynków uchowała się przedwojenna winda, a w sumie drzwi do windy, bo niestety nie wiem, czy w środku sama kabina nadal istnieje i w jakim jest stanie. Dla mnie to było spore zaskoczenie! Niestety na zewnątrz nie zachowała się żadna tabliczka znamionowa świadcząca o producencie urządzenia. W mieście jest bankowo jeszcze jedna przedwojenna winda - ale o niej będzie osobny wpis.
Bochnia. Willa Koci Zamek. Projekt Teodora Talowskiego z 1895 roku. Można by rzec, że architekt ten był takim polskim Gaudim. Widzisz budynek i wiesz, że to jego projekt. To był główny powód wizyty w tym mieście. Niestety nie udało mi się dostać do środka - zabrakło kilku minut...niestety.
Bierutów (niem. Bernstadt). 1899. Czy takie drzwi nie zachęcają do wejścia do wnętrza?
Jelenia Góra (niem. Hirschberg im Riesengebirge). Taka to zawinięta balustrada - rzadki widok :) Co było inspiracją twórcy?
Lublin. Dzień chylił się już ku końcowi, dosłownie ostatnie minuty wędrówki po tym pięknym mieście, a tu otwierasz drzwi i widzisz taką perełkę. Trzeba przyznać, że genialnie wykonana renowacja!
